Op zaterdag 21 juli jl. werd Westwoud ‘s morgens kort voor achten opgeschrikt door her en der opstartende motoren. Het was namelijk weer de dag van de jaarlijkse toertocht georganiseerd door de MCW.
Oma’s kleffe cake
32 motorrijders verzamelden zich bij de fam. Fischer aan de Dr. Nuijensstraat om eerst een bakkie koffie te doen met een plakje van oma’s kleffe cake. Geen woeste mannen met leren jackies met grote legale of illegale emblemen erop maar allemaal (oud-)inwoners van Westwoud van jong tot oud, inclusief 3 dames, die allemaal dezelfde hobby – motorrijden – delen. Zo bont als het gezelschap motorrijders was, zo waren ook de motoren: een BMW die van vader op zoon is gegaan, een Kawasaki die op de kuip na geheel vervangen was, maar ook een bijna nieuwe Harley-Davidson en een splinternieuwe Kawasaki demo-motor. Want als je eenmaal mee bent geweest dan wil je ieder jaar weer en heb je dan geen motor meer dan regel je er een.
Kerkeveiling
Deze motortoiertocht is zo’n kleine 30 jaar geleden ooit begonnen met een clubje van een man of tien die de duo-zit aanbood op de kerkeveiling om de kopers een dagje achterop de gemotoriseerde tweewieler van een stukje Nederland te kunnen laten genieten. Inmiddels is dit uitgegroeid tot zo’n grote groep dat het maximale aantal rijders was bereikt en er een aantal liefhebbers zelfs teleurgesteld moest worden. De groep mag namelijk niet te groot worden want anders wordt de groep al snel opgesplitst door verkeerslichten en drukke kruisingen etc.
Muggen happen op de dijk
Tegen half negen ging de groep van start, verrassenderwijs dwars door De Streek richting Enkhuizen. Van daaruit werd het even muggen happen op de dijk naar Lelystad en kon de kunstmatig verplaatste aalscholverkolonie ten westen van de dijk aanschouwd worden.
Vervolgens ging de tocht verder over de noordelijke dijk van Oostelijk Flevoland alwaar de nagebouwde Ark van Noach gepasseerd werd en de boeren al druk bezig waren met de graanoogst die door de droogte weken eerder was dan normaal.
Tot ieders verbazing werd er al op tijd opgestoken voor een kopje koffie met zelfgebakken taart en sanitaire stop bij restaurant Luca aan de haven van het oude visserplaatsje Elburg. Daar sloot ook een heuse Harley-trike aan om de toch al illustere groep nog meer bekijks te geven.
Aangezien de temperatuur inmiddels al ver over de 20 graden geraakt was konden de truien uit want naast de zon geven de motoren ook nog de nodige warmte af richting berijders. Nadat de stalen rossen weer beklommen waren ging het richting Kampen over de Stads/hefbrug naar de Kamperzeedijk richting Genemuiden alwaar pittoreske dijkwoningen staan met ware kunstwerken in de rieten dakbedekking gevlochten.
Vakantiegevoel
Met de Flevopolder achter de rug waande de groep zich opeens in een totaal ander landschap waar bossen, weilanden en maisvelden elkaar geweldig afwisselden wat leidde tot eens sterk vakantiegevoel. Na genoeg dennegeur opgesnoven te hebben ging het richting Dalfsen alwaar op het terras van de stationsrestauratie aangeschoven werd voor een stevige lunch bestaande uit een megagehaktbal, patat en rauwkost. De mayonaise werd er in kleine emmertjes bij geserveerd. Tijdens het eten werden er sterke verhalen verteld, elkaars rijkunsten (of het gebrek eraan) bekritiseerd en werd kennisgemaakt met een paar nieuwe rijders die net in Westwoud waren komen wonen. Een perfecte integratie zou je kunnen stellen.
Tanken
Aangezien de meeste motorfietsen de hele rit niet op één tank uit kunnen rijden werd er gezamenlijk getankt. Dat is een feest op zich als er opeens 30 motors tegelijk bij één tankstation komen tanken. Al gaan in een motortank misschien niet zo heel veel liters, het hele proces met afrekenen en al duurt wel vrij lang. De automobilisten die net na zo’n groep komen kunnen rustig een kwartiertje wachten. Gelukkig bleef het dit keer bij 1 tankstop zodat het wachten op anderen beperkt bleef.
Sallandse Heuvelrug en Holterberg
Ondertussen hadden enige, met name wat meer ongeoefende, rijders al wat last van het zitvlees gekregen en was voor hun de schrik groot dat we op dat moment pas halverwege de rit waren. De rit ging eerst nog verder weg van huis, richting Hellendoorn. Daar veranderde het landschap opeens in één groot heidegebied, de Sallandse Heuvelrug geheten. Verder ging het richting Holterberg. ‘Berg’ is misschien wat overdreven maar het was leuk even in een heuvelgebied te rijden. Aansluitend ging het richting het noordelijke gedeelte van de Veluwe met prachtige plaatsjes als Olst-Wijhe, Heerde en Epe. De boeren aldaar waren met geïmproviseerde beregeningsinstallaties de weilanden aan het nat gooien al was het de vraag waar het water eigenlijk vandaan kwam.
Tussentijds werd er nog een keer extra gestopt bij een tankstation omdat er enige achterblijvers kwijt waren. Terwijl daar op gewacht werd, want het is tenslotte samen uit, samen thuis –kon er even wat gedronken worden en dat gold ook voor de eerder genoemde oude BMW waar nog even een litertje motorolie in ging. De van kleur afwisselende rook (zwart/blauw/wit) uit één van de uitlaten deed menigeen al vermoedden dat dit hoog tijd werd.
Bout uit het motorblok
Vlak voordat we de IJssel zouden oversteken met het veerpontje ‘Olsterveer’ bleek één van de motorrijdsters een bout kwijt te raken van de ophanging van haar motorblok. Een meubelzaak in de buurt bood uitkomst want die bleek nog wat moeren, tie-wraps en een Bahco onder de toonbank te hebben liggen en hiermee werd het probleem door ‘McGyver 2.0’ opgelost en konden we verder. De veerpont bleek echter, 5 navigatiesystemen ten spijt, eigenlijk de verkeerde te zijn maar dat mocht de pret niet drukken. Improviseren hoort er bij de toertocht namelijk standaard bij.
Harderwijk
Ondertussen kwamen er al borden in het zicht met “Amsterdam” en “Harderwijk” erop vermeld wat deed vermoedden dat de terugreis ophanden was. Voorbij Harderwijk moest er toch nog even gestopt worden voor een ijsje of een rokertje (of beide). Het is tenslotte een dagje uit en het moet niet op werken gaan lijken !
De paarden ruiken de stal
Aangekomen in Zuidelijk Flevoland met zijn vele rechte wegen en met de koers naar huis duidelijk in zicht beginnen de paarden de stal te ruiken en is de neiging om op het laatste stuk de gashendel te ver open te draaien nogal verleidelijk. De bekeuringen die enkele weken later kunnen volgen verpesten zo’n dag dan achteraf behoorlijk. Gelukkig is er dan de rijschoolhouder tussen de rijders die al zelfbenoemde mentor van de groep het niet kan nalaten om de boel te temporiseren of iemand bestraffend toe te spreken.
Zo kwam de groep uiteindelijk met 350 kilometer “in de wielen” tegen zessen via de Houtribdijk en de (nu nog) Westfrisiaweg weer bij het startpunt in Westwoud aan. Menig moeder zal een zucht van verlichting hebben geslaakt dat iedereen weer veilig thuis was.
BBQ
Nadat iedereen de motor thuis had kunnen stallen en een verfrissende douche had kunnen nemen, werden de rijders (sommigen met partner) om 19:00 uur weer verwacht op het achterterrein van de fam. Fischer. Daar stond een tent met gekoelde drank klaar en was er een prima barbecue met vlees en salades van Keurslager Burger. Er werden gelijk met de barbecue ook nog 3 grote moten zalm gerookt dus het werd een waar smikkelfestijn. Dat de biertjes er, na deze toch wel hete dag, snel invlogen mag geen wonder heten. Later op de avond werd er nog een vuurton aangestoken om de gezelligheid nog verder aan te wakkeren. De avond is eigenlijk te kort om alle ervaringen goed uit te wisselen maar tegen half drie ’s nachts vertrokken de laatsten dan toch eindelijk ook naar huis.
Het was mede door het prachtige weer een schitterende dag geworden zonder ongelukken waar de rijders zeer content mee waren en de organisatie trots op mag zijn.
Bekijk voor foto’s en filmpjes eens de Facebookpagina van MC Westwoud: https://www.facebook.com/motorclubwestwoud/
